Wiersze wybrane ;-) . "Księga Nocy".

"Noc Czarnoksięska".

 Za sobą zostawiłem marzenia.
Zstępując do czeluści piekieł.
Spotkałem tam nieboskie stworzenia - owite mgłą niebieskich mgieł.
Czarnoksiężnik na trójnogu już siedział.
Odczytywał skomplikowane horoskopy.
Nic o mnie głupiec nie wiedział - spojrzałem w dół, pod stopy.
Robactwo przeróżne się panoszyło -
- pająki, karaluchy jeszcze zgraje szczurów.
Tymczasem coś ten krajobraz zmieniło.
Wystrzeliło mnie wysoko, ponad piękno zimnych marmurów.
Anioł pod gwiazdozbiorem Strzelca - podał mi Księgę Przeznaczenia.
Zobaczyłem tam marzenia znajomego Topielca -
 - spełnione wszystkie - co do urojenia.
Ta noc była niezwykła.
Widziałem Zmarłych powracających zza grobu.
Lecz nagle pękła klepsydra - zacząłem gotować się do powrotu.
Zahaczyłem jeszcze o wzgórze nad łąką -
 nieziemski był to widok.
Spadająca gwiazda kochankom uległa -
 rozbłysła piękną, srebrzystą poświatą.
Takie noce są rzadkie, ale się zdarzają.
Pamiętaj jednak, mój Drogi - że nie wszyscy z tych wędrówek powracają.

 

 "Kres nocy" .

 Nie wszystko dla nas stracone

szukamy szczęścia w łyku kawy

rośliny nad ranem są oszronione

wiele na tym świecie przy życiu wszystkich trzyma

U kresu nocy już wszystko inne

Bałwany obłoków śmieją się.

Wskazuję palcem Wielką Niedźwiedzicę - 

 - a gdzie tam, ona też śmieje się.

Śnią wszyscy - ludzie, anioły, zwierząt stada

Śnią anioły i demony

Nie wszystko przeciw nam się układa.

Bo gdzie u kresu nocy nasza wiara?

Nasz wróg jednak teraz  - o trzeciej nad ranem - nie śmieje się.

Bo u kresu nocy tutaj - 

- gdzie wszystko popiołem i ogniem wytracone.

Szczęśliwie płonie nasza Gwiazda Poranna.

Jak wspomniałem - nie wszystko dla nas stracone".

 

"Na rozstajnych drogach" .

Na rozstajnych drogach Nocą - Grabarz sypie piachu czasem.
Przemyka zbłąkana kometa - świszcząc rzuca odłamków gradem.
A tam obok, w ziemi - na głębokości dwóch metrów -
  - spoczywa zgniłe Ciało - kiełkujące w ziarenka grochu.
Bezimienny Człowiek w nim pochowany - nie ON jeden chyba.
Na pewno samobójca - Nad grobem zawisła strzyga.
Tak niewiele pamiętamy, albo to co chcemy.
Chodząc po Ziemi wciąż szczęścia szukamy - Ale !
- Tam wysoko w górze - na pewno płoniemy. 

Bezsenność.

"Zasypiając po zmroku - zasypiasz z wątpliwą nadzieją -
 - że Twoje demony nie zrobią półkroku co najmniej do trzeciej nad ranem.
Zażyłaś tabletkę nasenną - za oknem półświatła osiedla -
 - śnisz noc, odległą, wiosenną - lecz bańka nocnych widziadeł jest smętna.
Na niebie króluje księżyc w nowiu - i tak nie jest tu ważny.
Budzisz się jak zwykle - przed Północą - Twój cień na ścianie straszy.
Letnia Noc, Zimowa Noc.
Cóż je wspólnego łączy?
Bezsenność trwa i będzie trwać - póki żywota kto nie zakończy.. "

 

"Miłość" . 

 

Powtarzają, że wciąż jest na wyciągnięcie ręki
a ja im nie wierzę
dlatego piszę jakiś wiersz pokrętny
i niebiosa nocne krótkowzrocznym okiem mierzę.
 
Tam nad wschodnim widnokręgiem spadła gwiazda
być może ktoś w tej chwili życzenie wypowiedział
przecież ten błysk się nie przywidział
podobno życzeniem wówczas miłość można przywołać.
 
I wciąż powtarzają mi to samo
że miłość samym pragnieniem można zaprosić
ale co zrobić kiedy duszy jarzmo
nie chce miłosnych modlitw w niej wskrzesić?
 
Tak siebie sam często pytam nad ranem
co z tym całym uczuciem, z tym jakimś miłowaniem?
Wciąż myślę i wymyślić nie mogę

a co się stanie, gdy tą miłością w innych wywołamy trwogę?

"Demoniczny Święty" . 

 Ten sen się powtarza i powtarza.

Mijają nocne , upiorne godziny.

A święty się rusza na obrazku -

 - i wywija oczami jak szalony.

I krzyczy, i krzyczy wprost do mnie!

 - że będzie walczył na śmierć i życie...

A ja biorę do ręki Krucyfiks od Bierzmowania i też krzyczę,

- i egzorcyzmuję go, by już nie straszył.

Takie to dziwne sny mam, często mnie nawiedzają.

Z upiorami odważnie w nich walczę.

Czy tylko mnie te straszydła odwiedzają?

"Lipcowa noc"

Piękna lipcowa noc

szukam namiastki spełnienia

rechot żab na północy ustał

pewnie któraś w księcia się zmienia

Księżyc nad zachodnim niebem

zmierzający do pełni, jest zamglony

wszystko dziwnie spokojne, układa się w schemat

- nie jestem wcale tym zdziwiony

Można było przez park z kimś za rękę iść

noc z niedzieli na poniedziałek jest piękna

czeka mnie bezsenny czas

rzeka naszych marzeń jest mętna.

Nie odróżniam nocnych kolorów

- chyba noc mi sprzyja

granat upstrzony srebrem nie pociąga już

nadeszła północy chwila

W tę piękną lipcową noc

kiedy powietrze za oknem rześkie

spisuję z powietrza garść snów i słów

rzucam nimi o podłogę – nie są one wielkie

Kilka zwrotek, kilka rymów

mogę w nieskończoność pisać

Kawa nie smakuje nam jak dawniej

wszystko zmurszałe – i z losem trzeba igrać

Piękna lipcowa noc – nad ranem

piękną i letnią miała być – jak dawniej

przykładam nos do szyby owinięty w koc

wodzę wzrokiem po gwiezdnych szlakach -

- i wypatruję przeznaczenia swego noc..